Zoals altijd hadden we de laatste dagen het weer in het oog gehouden en wisten we al dat het warm zou worden maar al bij al denk je op dat moment wel vooral aan de positieve punten, geen regen, weinig wind, niet té koud...
Zaterdagmorgen alles klaar gemaakt en vroeg vertrokken om ruim op tijd in Enschede te zijn en ons voor te bereiden op de marathon. Daar aangekomen haalden we onze nummers op en verkenden we de stad. Het was er markt en er liep een massa volk. Het was er toen al heel gezellig. Iets later gingen we dan ook loslopen en zagen we de start van de estafetteloop, allemaal heel plezant, de sfeer was ontspannen, de benen zaten goed!
S'avonds na de pastaparty gingen we nog eens langs het Casino en dan vroeg in bed.
Zondagmorgen na een goede nachtrust namen we een goed ontbijt. We maakten alles klaar en verwelkomden ook onze trainer Patrick Van Waes.
We namen nog even alles door met hem en vertrokken dan richting start. Ondertussen scheen de zon al heel fel maar ik was er eigenlijk alleen maar met bezig dat het een lekker weertje was. We gingen vertrekken op een schema van 3'30/km dat ons halfweg in 1u14 zou moeten doorbrengen. We verwachten wel dat dit de eerste groep achter de kenianen zou zijn en zo gebeurde ook op een hollander na die voor ons uit liep.
De eerste km'ers gingen meteen lekker en strak op tempo en na 5km kwamen we door in 17'35, na 8km gaf ik Patrick aan dat 3'30/km net iets te snel ging en dat 3'32-3'33 beter ging. Na 10km ging het nog steeds goed en we kwamen door in 35'20.
We letten er vooral op van veel te drinken en ook de sponsen en het water werden niet vergeten om voldoende af te koelen.
Na 14km kwamen we op de grote steenweg waar we heen en terug 6km op liepen in de ondertussen stekende zon! Zo hard zelfs dat ik daar al eerste tekenen kreeg van vermoeidheid. Toch bleven de km'ers nog steeds op schema van een goeie tijd. Na 18km kreeg ik het echt lastig, Ik gaf het door aan Ali en hij zette er iets verder de rem op. De hollander die daar met ons mee was "Michiel Snuverinck" ging daar door en liep van ons weg. Ik probeerde aan te klampen maar vroeg toch een cola aan Patrick omdat ik me al fel vermoeid voelde...
Ik hoopte dat het hiermee zou beteren maar dat gebeurde niet. Halfweg op de halve marathon kwamen we toch nog in een mooie 1u15 door zodat Patrick me aanspoorde te blijven doorgaan. De cola was echter zodanig warm geworden dat deze meteen op mijn maag speelde. De benen liepen ook vol, een raar gevoel alsof ik al op het einde van de marathon zat.
En toen...
Aan km22 maakte ik opeens een stopgebaar aan Patrick, het was over en out. Plots besliste ik ermee te stoppen en ging op een toilet zitten. Daar zat ik dan, balend van mijn opgave, balend van het weer...
Hier hield het op, mijn 2e marathon zou geen succesverhaal worden...
Ik liep het volgende uur zowat verloren in een stad waar ondertussen zowat 10000 lopers aan hun weg op de halve of hele marathon bezig waren. Waar ongeveer 150000mensen langs de kant stonden. En ik liep daar, strompelend, verloren, ontgoocheld een beetje rond te dobberen...
Veel, veel later zag ik de aankomst van de kenianen. 2u12 was ook hier geen toptijd voor mannen die sub 2'09 wouden lopen. De Nederlander uit onze groep liep 2u38, Ali liep ook uit in 2u44. Duidelijk verval dus bij iedereen. Ondertussen hoorden we ook al vele sirenes in de stad. De ambulaciers hadden hun werk aan de aankomst. Iets later werd het parkoer zelfs 6km ingekort, wegens te warm!
Van Patrick hoorde ik dat het ondertussen 27° was geworden. dodelijk voor een marathon!!
Een paar uur na wedstrijd was ik weer strijdvaardig, het was vandaag kiezen, de marathon uitlopen in een slechte tijd en de volgende 2 weken niet aan lopen moeten denken of uitstappen, ontgoocheld zijn maar vandaag de dag wel al terug in vorm kunnen trainen... Ik koos voor het 2e, misschien de makkelijkste oplossing maar zeker de slimste!
Plannen worden de komende dagen/weken gesmeden!!
gegroet...
